مقاله بهینه‌سازی بازگشت فنری در فرآیند خمکاری ورق آلومینیومی A1050-H14 با ترکیب روش المان محدود و الگوریتم ژنتیک چندهدفه
در فرآیندهای شکل‌دهی قطعات ورقی، یکی از مهم‌ترین محدودیت‌ها، برگشت کشسان ورق بعد از برداشتن نیرو است که معمولاً منجر به پدیده بازگشت فنری می‌شود. در صورت کنترل‌نشدن این پارامتر، تولید محصولات دقیق امکان‌پذیر نخواهد بود. لذا هدف اصلی این تحقیق، کمینه‌کردن میزان بازگشت فنری همراه با جلوگیری از جوانه‌زنی ترک در فرآیند خمکاری یک‌طرفه ورق آلومینیومی A۱۰۵۰-H۱۴ است. بدین منظور، ابتدا فرآیند خمکاری ورق در نرم‌افزار المان محدود آباکوس شبیه‌سازی شد و تاثیر پارامترهای ضریب اصطکاک بین سنبه و ورق و سرعت پایین‌آمدن سنبه بر میزان بازگشت کشسان ورق و همچنین بر میزان تنش فون میزز ایجادشده در ورق بررسی شد تا ضمن کمینه‌کردن میزان بازگشت فنری، از جوانه‌زنی ترک هم جلوگیری شود.
در این راستا، از زبان برنامه‌نویسی پایتون استفاده شد. سپس با ترکیب الگوریتم بهینه‌سازی ژنتیک چندهدفه با روش المان محدود در نرم‌افزار مود فرانتیر، مقادیر بهینه پارامترهای ورودی محاسبه شد. شایان ذکر است که به‌منظور اعتبارسنجی نتایج، نتایج شبیه‌سازی این تحقیق با نتایج تجربی سایر محققان مورد مقایسه قرار گرفت که درصد خطای نسبی بین نتایج عددی و تجربی برابر با ۳/۱۴% بود.
کلمات کلیدی: فرآیند خمکاری، بازگشت فنری، الگوریتم ژنتیک چند هدفه، روش المان محدود، جوانه زنی ترک
