تحقیق در مورد گرافن و پوشش های گرافن

اولین بار گرافن در حدود یک دهه قبل سنتز شد و در طول این زمان خصوصیات و ویژگی های این ماده توسط دانشمندان بسیاری تبیین شده است. به طور همزمان، دستگاه هایی بر پایه گرافن پدیدار شده است که از جمله آنها می شود به ترانزیستورهای گرافنی و … اشاره کرد. گرافن یک لایه نازک دو بعدی از اتم های کربن است که ویژگی های خاص آن باعث شده که اشتیاق تحقیقاتی بی سابقه ای در مورد آن به وجود آید. در میان تمام ویژگی ها و کاربرد های منحصر به فرد گرافن، کاربردی که از همه برای ما مهمتر است خاصیت مقاومت به خوردگی آن است. نشان داده شده است که شبکه ی فوق العاده چگال اتمهای کربن که گرافن را شکل می دهند به طور کامل غیر قابل نفوذ هستند که این موضوع باعث مقاوم شدن گرافن به خوردگی می شود. ویژگی دیگری که این ماده را خاص می کند، نازک بودن آن است که باعث می شود ویژگی های شیمیایی و فیزیکی زیرلایه حفظ شود. همچنین گرافن از خنثی بودن شیمیایی فوق العاده ای نیز برخوردار است. پوشش گرافن، به صورت تکی یا یک لایه ی نازک متشکل از چند اتم بر روی فلزات، مقاومت خوردگی فلزات را تا 1.5 برابر افزایش می دهد. اگرچه مطالعات در این حوزه محدود هستند، مطالب زیادی در مورد میزان مقاومت به خوردگی گرافن وجود دارد. در این مقاله، بررسی خلاصه ای از تحقیقات در مورد گرافن به عنوان پوشش محافظ خوردگی ارائه می شود که پتانسیل آن را به عنوان یک پوشش ضد خوردگی مشخص می سازد و اطلاعات جدیدی را ارائه می دهد که بر مبنای آن گرافن به عنوان یک پوشش مقاوم در برابر خوردگی پیشنهاد می شود.