مقاله مطالعه آزمایشگاهی سیلاب زنی با پلیمر جهت افزایش برداشت از مخازن نفتی با استفاده از یک پلیمر جدید
سیلاب زنی با پلیمر به عنوان روش بهبود یافته سیلاب زنی با آب در جهت افزایش برداشت ازمخازن نفتی کاربرد فراونی دارد. تزریق پلیمر که به عنوان یکی از روش های EOR محسوب می شود در گروه تزریق مواد شیمیایی به مخازن نفتی دسته بندی می گردد. پلیمرها با افزایش گرانروی آب تزریقی باعث کنترل تحرک پذیری آب شده و کارایی جاروب کردن آن را بهبود می بخشند.
امروزه در بازیابی بهینه نفت با استفاده از سیلاب زنی پلیمر، پلی اکریل آمید هیدرولیز شده رایج ترین پلیمر سنتزی است که به صورت میدانی بر ای ازدیاد برداشت نفت استفاده می گردد اما از آنجا این پلیمر در داخل کشور تولید نمی شود و همچنین هزینه تولید این پلیمر بالا است، لذh در این تحقیق کوپلیمر ترفتالیک اسید خام (CTA) که محصول داخل ایران می باشد، به منظور ازدیاد برداaj نفت مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است.
در این تحقیق از یک مدل دو بعدی معروف به هل-شاو که ساخته شده از دو شیشه مسطح بوده و بین آن ها یک توری قرار داده می شود و فضای بین آن ها یک محیط متخلل را تداعی می کند، استفاده شده که بعد از اشباع کردن با نفت سبک مخزن بی بی حکیمه گچساران، بوسیله یک پمپ سرنگی عملیات سیلاب زنی محلول این پلیمر با غلظت های مختلف در سرعت های متفاوتی صورت گرفته است.
نتایج نشان می دهند که این پلیمر در مقایسه با تزریق آب به تنهایی می تواند بازیافت نفت را حدود 10% تا 15% افزایش دهد.
کلمات کلیدی: سیالاب زنی با پلیمر، هل- شاو، تحرک پذیری آب، بازیافت نفت، EOR
