تحقیق درباره روشنایی معابر

در گذشته برای تامین روشنایی معابر از چراغ های موسوم به لاک پشتی استفاده می شد، اما امروزه، چراغ های مخصوص معابر با تنوع وسیعی توسط سازندگان به بازار عرضه شده اند و برای هر نوع کاربرد امکان انتخاب برای طراح وجود دارد. از مبانی مهم در طراحی روشنایی معابر، انتخاب صحیح از بین چراغ ها با طیف نور متفاوت است. استفاده از چراغ های با لامپ التهابی یا هالوژنه اگر چه رنگ دهی بالایی دارند، اما بعلت پایین بودن ضریب بهره نوری لامپ و کوتاه بودن طول عمر، مدتها است که در روشنایی معابر مورد استفاده نسیتند. چراغ های فلورسنت حتی نوع فشرده آن به علت محدود بودن توان نوری در روشنایی معابر مورد استفاده قرار نمی گیرد. چراغ های جیوه ایی یا متال هالید برای خیابان ها و کوچه ها مخصوصا مناطق تجاری مناسب هستند زیرا رنگ دهی قابل قبولی دارند. چراغ های با لامپ سدیمی نارنجی که دارای ضریب بهره نوری بالایی هستند، برای معابر اصلی وبزرگراه ها و آزاد راه ها خصوصاً بخاطر مه شکن بودن طیف نور آنها مناسب هستند.

سیستم تامین روشنایی معابر نه تنها باید از نظر خصوصیات فنی کفایت داشته باشد، بلکه از جنبه های ایمنی، ارگونومی، بهداشتی، روانشناسی و هنری نیازهای استفاده کنندگان را برآورده نماید. روشنایی مطلوب معابر باید دارای خصوصیات زیر باشد :

متوسط شدت روشنایی معبر با حدود توصیه استاندارد مطابقت نماید.
طیف نور باید متنا سب با محل مورد طراحی باشد،بطوری که رنگ دهی لازم را دارا باشد.
یکنواختی روشنایی در حداکثر ممکن رعایت شود و سایه روشن محسوس ایجاد ننماید.
منابع روشنایی در زاویه دید عابرین یا راکبین قرار نگیرد. منحنی توزیع نور چراغ متناسب با محل مورد استفاده باشد.
جنبه های ارگونومی و هنری در طراحی رعایت شده باشد.

» فهرست: